“In 2012 kwam onze gastdochter Laura uit Colombia bij ons in huis. Spannend voor haar in zo’n ver vreemd land, maar ook voor ons als gastouders. Het is een geweldig jaar geworden. Wij hebben Laura laten kennismaken met alle Nederlandse gewoonten en leuke plekjes. Ze vond het allemaal prachtig. Ze is gewoon naar school gegaan en heeft daar vrienden gemaakt waar ze nu nog contact mee heeft. Ook wij hebben in dat jaar veel geleerd van haar cultuur en eetgewoontes. Iets wat wij nooit zullen vergeten is dat Laura elke keer weer “koevlees” zei in plaats van rundvlees. Dit jaar is voor ons een onvergetelijke ervaring geweest. Wij zijn zelfs in 2018 naar Colombia gegaan om kennis te maken met haar hele familie en het land. Een ervaring om nooit te vergeten, want dit contact blijft voor het leven.”

“Onze twee oudste dochters zijn beide drie maanden in het buitenland geweest. Vervolgens gingen onze twee jongste dochters elk een jaar op uitwisseling. De eerste naar Amerika en de jongste met AFS naar Rusland! Aangezien dit zeer waardevolle ervaringen voor alle vier de meiden waren, hebben we besloten zelf iets terug te doen. Het eerste jaar werden we verrast met een meisje uit Italië, een bijzondere ervaring. Het jaar daarop mochten we kennismaken met de cultuur van Indonesië. Wat hebben we een bijzondere herinneringen aan het samenleven met deze twee meisjes uit een geheel andere cultuur. We kunnen het iedereen aanbevelen dit avontuur aan te gaan, het verrijkt je leven enorm! Onze jongste dochter is nog altijd vrijwilligster bij AFS en we blijven horen van haar hoe waardevol de uitwisselingen zijn. Op school hangt een poster van AFS op mijn kantoor, regelmatig wijs ik leerlingen erop hoe leuk het is zelf op uitwisseling te gaan of om gastgezin te zijn.”

“Wij zijn de trotste gastouders van Arianna uit Caverno, een klein dorpje op zo’n anderhalf uur rijden van Tirol.  Tijdens haar uitwisselingsjaar heeft Arianna super goed Nederlands leren spreken. Wij hadden in het begin overal gele briefjes op geplakt: op de deur, op de koelkast, op de stoelen, om zo Arianna kennis te laten maken met het Nederlands. Het was in het begin wel wennen voor Arianna. Ze had verwacht dat de cultuurverschillen tussen Italië en Nederland niet zo groot zouden zijn, maar er zijn zeker verschillen. Op haar Italiaanse school was ze bijvoorbeeld gewend om werkstukken met de hand te schrijven, hier gaat dat op de computer. Ook het maken van afspraken met een agenda was in het begin wennen. Wij hebben het heel fijn gevonden om een uitwisselingsstudent te hebben, we hebben veel reflecterende momenten gehad. Iets wat erg vanzelfsprekend lijkt, blijkt niet zo te zijn.

“Wij zijn inmiddels verschillende keren gastgezin geweest. Een paar keer hebben we als welkom-gezin gefungeerd. Je helpt dan een gespannen jongere met het op poten zetten van haar leven in haar gastland, maar ziet je nieuwe huisgenoot na een paar weken vertrekken naar een permanent thuis in Nederland. Ook hebben we een paar keer voor een jaar gehost. Ik denk dat voor onze gastdochter Yunqi de cultuurschok nog wel het grootst is geweest. Ze sprak geen Engels, en zeker geen Nederlands. Komend uit een middelgrote provinciestad in China, met 6 miljoen inwoners, kwam ze bij ons terecht, op het platteland van de Achterhoek. Gewend aan hoogbouw, had ze ineens weidse uitzichten. Het hele jaar door is ze, bij zon en sneeuw, in t-shirt en in pyjama, naar buiten gelopen om het verkleuren van de lucht bij zonsondergang te fotograferen. Het leren van het Nederlands was nog wel een dingetje. Maar uiteindelijk heeft ze de taaltoets van AFS gehaald, met hulp van haar leraar Nederlands, die er veel tijd in heeft gestoken. En daar was ze maar wat blij mee: op deze manier kon ze met haar vrienden van school na terugkeer naar China via whatsapp blijven “klessebessen”, zoals ze het zelf noemde.”