“AFS heeft de internationale koers in mijn leven mogelijk gemaakt”
AFS Nederland bestaat dit jaar 70 jaar in Nederland. Dit betekent dat we samen al 70 jaar lang prachtige internationale herinneringen hebben verzameld. Onlangs werd tijdens ons AFS 70 jaar event, al stilgestaan bij de prachtige herinneringen van verschillende AFS returnees uit afgelopen zeven decennia. Echter, natuurlijk zijn er nog altijd ontelbare prachtige verhalen van returnees van alle leeftijden, die staan te popelen om verteld en gedeeld te worden. Omdat wij niets liever doen dan mooie herinneringen koesteren en delen, willen we graag vaker aandacht schenken aan de verhalen van onze returnees. Vandaag delen we graag het verhaal van Louise Boveree-Roos, die in 1961-1962 met de boot de gigantische Atlantische Oceaan overstak om een jaar in Oregon te wonen.
“Mijn AFS moeder is inmiddels 98 jaar en daar heb ik nog altijd contact mee. Als 18 jarig meisje vertrok ik in 1961 met de Holland Amerika-lijn vanuit Rotterdam naar New York. Ik had een beurs gekregen van de AFS! Mijn ouders betaalden de reis, maar de rest van het jaar werd gesponsord. Wat een bofkont was ik. Door deze beurs, door het jaar in Lebanon, Oregon USA, werd mijn leven bepaald. Ik ontmoette niet alleen mede-AFS studenten vanuit de hele wereld, nee, ik leefde zoals de familie daar leefde. Ik leerde. Ik maakte kennis met andere culturen, hoe op deze wereld andere mensen dachten en er ook het beste van wilden maken. Ja, ik ben door dat AFS jaar gevormd.
Van Amsterdam naar het ‘wildwesten’
Gewend aan een leven in Amsterdam, kwam ik terecht in het verre ‘wildwesten’ van de USA, in een klein plaatsje met een hele grote school. 1200 Leerlingen maar liefst, en alle niveaus. Zelf had ik het eindexamen MMS op zak, maar daar kreeg ik andere vakken: spreken in het openbaar, journalistiek, US geschiedenis, US literatuur, family life, hetgeen zoiets was als maatschappijleer. En dan nog al die clubs waar je voor uitgenodigd werd lid te worden. Hoogtepunt was het meedoen aan het toneelstuk: het dagboek van Anne Frank. Ik kreeg de rol van moeder Frank. Ik schreef mijn ouders (iedere week) en vroeg om een foto van koningin Wilhelmina. Die gebruikten we op het toneel en ik gaf extra achtergrondinformatie over hoe wij als gezin de Tweede Wereldoorlog hadden overleefd. Zelf was ik geboren tijdens een luchtalarm; blij was ik dat mijn moeder de taxichauffeur wist te overtuigen niet naar de schuilkelder, maar naar het ziekenhuis te rijden.
Een ervaring voor het leven
De AFS, nu 100 jaar oud. Wat een prachtige organisatie. Nog steeds heb ik contact met mijn medestudenten van de bus die reed aan het einde van het studiejaar van Oregon naar Washington DC. Daar werden we ontvangen in de tuin van het Witte Huis. President John F. Kennedy sprak ons toe. Wat een belevenis! Voordat we inscheepten in de Seven Seas voor de terugreis, stond Mr. Stephan Galatti, de president van de AFS in Toronto ons allemaal een goede reis te wensen. Iedereen kreeg een hand. Geweldig, een ervaring waar ik de rest van mijn leven op heb kunnen bouwen. Nu, anno 2017 zeg ik: ik zou willen dat iedere jonge student die ervaring zou kunnen krijgen. Vaak was ik in mijn latere carrière in de USA, af en toe bezocht ik de Amerikaanse familie. Voor haar 90ste verjaardag ging ik samen met mijn man speciaal terug naar mijn AFS moeder en wat was ze blij!
De internationale koers van mijn leven
AFS heeft de internationale koers in mijn leven mogelijk gemaakt. Of ik nu op zolder van het AFS hoofdkantoor in New York op de slaapzaal logeerde a raison van $4 per nacht, of in het Waldorf Astoria verbleef, het gaat om de mensen die je in je leven ontmoet, om de intermenselijke relaties, om het begrip voor andere culturen en de wens om een bewoner – van niet zozeer je eigen land maar – van deze wereld te zijn.”
Hartelijke groeten van
Louise Boveree-Roos